رابطه هوش اخلاقی و هوش معنوی با رضایت شغلی مدیران مقطع ابتدایی ناحیه 3 شیراز

هدف پژوهش حاضر تبیین رابطه هوش اخلاقی و هوش معنوی با رضایت شغلی مدیران مقطع ابتدایی ناحیه 3 شیرازمی باشد .روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه،شامل تمامی تمامی دبیران مقطع ابتدایی ناحیه 3 شیراز که در سال (1392) افراد مشغول به کار (118) نفر بوده است . با توجه به اینکه تعداد کل معلمان 118نفر می باشد، بر اساس جدول مورگان حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 92 نفر انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این تحقیق شامل سه پرسشنامه هوش اخلاقی کیل و جوردن (2011) ، هوش معنوی بدیع و همکاران(1389) ، و رضایت شغلی اسمیت و همکاران (1987)بوده است جهت تجزیه و تحلیل از روشهای آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و در سطح آمار استنباطی از آزمون همبستگی و رگرسیون استفاده شده است که نتایج نشان داد بین هوش اخلاقی و هوش معنوی با رضایت شغلی رابطه معناداری و مستقیم وجود دارد.بین ابعاد هوش اخلاقی با رضایت شغلی رابطه معناداری و مستقیم وجود دارد.بین ابعاد هوش معنوی با رضایت شغلی رابطه معناداری و مستقیم وجود دارد.هوش اخلاقی و هوش معنوی قادر به پیش بینی رضایت شغلی می باشند. که متغیر هوش اخلاقی نسبت به هوش معنوی متغیر پیش بینی کننده قوی تری برای رضایت شغلی می باشد. ابعاد هوش اخلاقی قادر به پیش بینی رضایت شغلی می باشند.که متغیر وفای به عهد نسبت به دیگر متغیرها پیش بینی کننده قوی تری برای رضایت شغلی می باشد. ابعاد هوش معنوی قادر به پیش بینی رضایت شغلی می باشند.که متغیر خودآگاهی و عشق و علاقه نسبت به دیگر متغیرها پیش بینی کننده قوی تری برای رضایت شغلی می باشد.